മഴ
നിറ മേഘം മിഴി പൂട്ടി തെളിനീര്‍ പൊഴിച്ചു
ഉണരുന്നു മണ്ണില്‍ ഒരു മന്ദ ഹാസം
ദലമര്‍മ്മരങ്ങള്‍ നിറയെ മുഴങ്ങി
തനിയെ മറഞ്ഞു പോയി കുളിര്‍ ചന്ദ്രലേഖ
ഇരുളിന്റെ കൈകള്‍ ഒരുമിച്ച് മൂടി
ഇടവിട്ട്‌ വീണ്ടും മിന്നല്കൊടി യും
കുളിരിന്റെ കൈകള്‍ കരയെ തഴുകി
ഇലകള്‍ പൊഴിഞ്ഞു കിളികള്‍ കരഞ്ഞു
വിജനമാം വീഥിയില്‍ ജല താണ്ടവവും
വിരിഞ്ഞൊരാ പൂവിന്റെ വിറയാര്‍ന്ന ദേഹവും
ചിറകുകള്‍ പൂട്ടിയ ചെറു പൈങ്കിളിയും
ചിറകിന്റെ കീഴില്‍ ഉറങ്ങുന്ന കുഞ്ഞും
ഒരു വേള മഴ മാറി മാനം തെളിയാന്‍
കൊതികുന്നു വീണ്ടുമീ നന്നുതതാം സന്ധ്യയില്‍
